Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Gothenburg της Σουηδίας μελέτησαν 1.489.115 άνδρες οι οποίοι ξεκινούσαν την στρατιωτική σους θητεία στα 18 μεταξύ του 1968 και του 2005, εκ των οποίων οι 84.621 από αυτούς παρουσίασαν κάποια μορφή καρκίνου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι άνδρες με υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ = αναλογία ύψους με βάρος, φυσιολογικό από 18,5 έως 25 kg/m2) στην ηλικία των 18 ετών είχαν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν κάποιο από τους 17 διαφορετικούς τύπους καρκίνου οι οποίοι ήταν του πνεύμονα, του κεφαλιού, του λαιμού, του εγκεφάλου, του θυρεοειδή, του οισοφάγου, του στομάχου, του πάγκρεας, του ήπατος, του παχέος και λεπτού εντέρου, των νεφρών, της ουροδόχου κύστης, καθώς και άλλους όπως το μελάνωμα, η λευχαιμία, το μυέλωμα και το Hodgkin’s και non-Hodgkin λέμφωμα. Πιο συγκεκριμένα οι παχύσαρκοι δεκαοχτάχρονοι (ΔΜΣ μεγαλύτερος του 30 kg/m2) παρουσίασαν τρεις με τέσσερις φορές αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσουν σπλαχνικούς καρκίνους συμπεριλαμβανομένου καρκίνο του οισοφάγου, του στομάχου και των νεφρών.
Περαιτέρω οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ακόμα και νέοι με χαμηλό αλλά φυσιολογικό ΔΜΣ μεταξύ 20 με 22,4 kg/m2 είχαν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του κεφαλιού, του λαιμού, του οισοφάγου, του στομάχου, του πάγκρεας, του ήπατος, των νεφρών, καθώς και μελάνωμα και non-Hodgkin λέμφωμα. Οι επιστήμονες σε προηγούμενη τους έρευνα είχαν παρατηρήσει ότι ακόμα και σε τόσο χαμηλό ΔΣΜ (μεταξύ 20 με 22,4 kg/m2) οι δεκαοχτάχρονοι έχουν αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσουν μεταγενέστερα καρδιοαγγειακές παθήσεις, που σημαίνει ότι θα πρέπει να επανεξεταστούν τα όρια του φυσιολογικού βάρους σε τόσο μικρές ηλικίες και να μην εξισώνονται με αυτά των μεγαλύτερων ενηλίκων.
Σε ότι αφορά τα επίπεδα θνησιμότητας από καρκίνο τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι υπέρβαροι και παχύσαρκοι άνδρες έχουν δύο με τρεις φορές αυξημένες πιθανότητες να αποβιώσουν μέσα σε πέντε χρόνια από την στιγμή που θα διαγνωστούν με καρκίνο του δέρματος, του θυρεοειδή, της ουροδόχου κύστης, του προστάτη και Hodgkin’s λέμφωμα, καθώς και 1,4 με δύο φορές αυξημένες πιθανότητες να αποβιώσουν μέσα σε πέντε χρόνια από την στιγμή που θα διαγνωστούν με καρκίνο του κεφαλιού, του λαιμού, του λεπτού εντέρου και των νεφρών. Για τον καρκίνο του στομάχου οι πιθανότητες θνησιμότητας στα 5 χρόνια αυξάνονται κατά 32 % και για το καρκίνο του οισοφάγου κατά 37 %.
Αν σκεφτούμε ότι τα επίπεδα παχυσαρκίας σε τόσο νεαρές ηλικίες είναι συνεχώς αυξανόμενα παγκοσμίως και η χώρα μας έχει τα πιο υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά στον πλανήτη μπορούμε να κατανοήσουμε πόσο πολύ πιο αυξημένα θα είναι τα επίπεδα καρκινογένεσης στο μέλλον και γίνεται πλέον αδήριτη ανάγκη να καταπολεμηθεί η παιδική παχυσαρκία με στοχευόμενα και αποτελεσματικά μέτρα και όχι με γενικολογίες και κατασπατάληση πόρων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Καραγιάννης Νικόλαος BSc, SRD, MPhil
Διαιτολόγος – Dietitian
Link: Wiley Online Library