Δημοσιεύθηκε
Ένα περιστατικό, που όπως λέει, τον γέμισε με αισιοδοξία, περιγράφει Βολιώτης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως αναφέρει « Πέρασαν δύο βδομάδες από τότε που μπήκαν στη μονοκατοικία μας στον Βόλο, μέρα μεσημέρι την ώρα που κοιμόμασταν και μας έκλεψαν το τσαντάκι μου με το πολύτιμο για μένα περιεχόμενό του και μία συσκευασμένη κουβέρτα!
Μάταια ψάχναμε να βρούμε το τσαντάκι στους κάδους σκουπιδιών και ανακύκλωσης, στο ποτάμι του Αναύρου και σε ακατοίκητα σπίτια με την ελπίδα πως κράτησαν τα 500 Ευρώ που υπήρχαν στον πορτοφόλι και το πέταξαν εκεί κοντά.
Πέρα από την οικονομική επιβάρυνση υπάρχει απίστευτη ταλαιπωρία για να αντικατασταθούν όλα αυτά που υπήρχαν μέσα, έγγραφα, κλειδιά αυτοκινήτων, σπιτιών … κ.π αλλά κάποια στιγμή θα γίνει η αποκατάσταση και θα ξεχαστούν.
Εκείνο που θα μείνει είναι η αίσθηση ανασφάλειας που μας δημιούργησε το γεγονός, που μας κάνει να βλέπουμε διαφορετικά το σπίτι μας που θεωρείται το καταφύγιο κάθε ανθρώπου και η απογοήτευση για το πως κατάντησε η κοινωνία μας. Βλέπεις εμείς είμαστε μιας εποχής που όταν φεύγαμε από το σπίτι οι γονείς μας, άφηναν το κλειδί στο παράθυρο ή κάτω από τη γλάστρα που βρίσκονταν στην είσοδο.
Επάνω στην απογοήτευση συμβαίνει κάτι που απαλύνει τις εντυπώσεις για τη σύγχρονη κοινωνία.
Μόλις έχω μπει στο κατάστημα για κλειδιά-κλειδαριές του Μητρομάρα. (Αναφέρω το όνομα του καταστήματος για να μη θεωρηθεί πως το περιστατικό αποτελεί προϊόν της φαντασίας μου). Κάποια στιγμή μπαίνει ένας νεαρός που δούλευε στο διπλανό μαγαζί εστίασης και με ρώτησε αν μου έπεσαν τίποτα λεφτά. Θα νόμιζα πρόκειται για αστείο αν δεν έβλεπα τους άλλους δίπλα μου να ψάχνουν τις τσέπες τους.
Απάντησα αρνητικά και βγήκα έξω να δω τι έγινε. Είδα κάποιον περιποιημένο εμφανισιακά, τριάντα χρονών περίπου, να κρατάει στο χέρι του τρία πενηντάρικα που βρήκε στο δρόμο και έψαχνε να βρει από ποιον έπεσαν. Αφού πέρασε κάποιος χρόνος και δεν βρήκε σε ποιον ανήκαν αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο στην αστυνομία.
Αυτή είναι η κοινωνία μας με τις μεγάλες αντιθέσεις της.
Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη προς αυτόν τον Άνθρωπο που με τη ενέργειά του αυτή υπερασπίστηκε τη σύγχρονη κοινωνία και μου έδωσε ανάσα αισιοδοξίας».