Δημοσιεύθηκε
Του Γιώργου Τριανταφύλλου
theatroaloni.gr
Με αφορμή την πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση του Σαββάτου 2/12/2023 στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας στο Αρχοντικό ‘’Κύρου’’, σε συνεργασία με την Επιτροπή Ορεινών Περιοχών και την Επιτροπή Πολιτικής Προστασίας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος ο Δήμος Ν. Πηλίου πραγματοποιεί ημερίδα για τις φυσικές καταστροφές.
Από την εποχή του Ομήρου, οι άνθρωποι με αφηγηματικό λόγο η γραπτό αργότερα φροντίζανε να καλλιεργούνε τις συνειδήσεις των ανθρώπων για την προστασία του δάσους και την μεγίστης σημασίας για τον άνθρωπο ωφελιμότητα για την ζωή.
Προστατεύανε τα δάση με μυθοπλασίες, ώστε να γνωρίζουν οι κάτοικοι για την χλωρίδα και την πανίδα, ανάγκη επιβίωσης και χωρίς κίνδυνο αφού τα μέσα ήταν πρωτόγονα και δεν απειλούνταν οι πληθυσμοί με αφανισμό.
Αναφέρω δύο πολύ σημαντικές περιπτώσεις πανέμορφων και σπάνιων δασών παγκοσμίου φήμης. Αρχικά εδώ στον τόπο μας το Πήλιο, την γνωστή μυθοπλασία των Κενταύρων με τον Κένταυρο Χείρωνα όπου ακόμη και σήμερα βλέπουμε σε όλη τη Μαγνησία πλήθος τίτλων και πινακίδων με σήμα το Κένταυρο σε κάθε λογής επιχειρήσεις, καθώς και πολλά γλυπτά υπερμεγέθη να στήνονται σε δημόσιους χώρους κόμβους κ.τ.λ. Το Πήλιο ήταν τόπος που ζούσε ο σοφός και Θεραπευτής Χείρων γνώστης της θεραπευτικής βοτανολογίας και σημαντικός για τους Ανθρώπους μια και δεν υπήρχαν τότε φαρμακοβιομηχανίες.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι το μεγίστης σημασίας Ελληνικό δάσος, μιας και είναι το μοναδικό νοτιότερο δάσος βελανιδιάς των Βαλκανίων, το δάσος της Φολόης στο κέντρο της Πελοποννήσου.
Οι βελανιδιές της Φολόης όπου πήρε το όνομά του από την μυθολογία και τον βασιλιά των Κενταύρων Φώλο και φίλο του Ηρακλή είναι άλλες ψηλές, άλλες ευθείς σαν κυπαρίσσια και άλλες χοντρές πολύκλωνες με έκταση 42.000 στρεμμάτων.
Σήμερα βλέπουμε ολοένα να γκρεμίζονται όλα αυτά χάριν του τουρισμού και του εφήμερου κέρδους. Βλέπουμε να ΞΥΛΕΥΕΤΑΙ το δάσος του ΠΗΛΙΟΥ τόσο απλά και επιπόλαια, το υπόλοιπο βέβαια που δεν είναι κηρυγμένο Natura 2000, ένα τόσο μικρό υπόλοιπο δάσους που στης ευρωπαϊκές χώρες αυτά τα μεγέθη δάσους είναι αστικά πάρκα!
Δεν βρίσκουμε όμως και λόγο για να συμβαίνει αυτό, μια και οι Δήμοι δεν έχουν σχεδόν
κανένα οικονομικό όφελος εξανεμίζεται στα έξοδα.
Πώς συνομιλούμε με τον εαυτό, τη φύση, τον συνάνθρωπο, τον υλικό κόσμο, τη διαδικασία της δημιουργίας της ενσυνείδητης ζωής από τον σύγχρονο άνθρωπο; Προαιώνια και ταυτόχρονα βαθιά σύγχρονα ερωτήματα αναδύονται στην επιφάνεια μέσα σε τούτη την εποχή, της ευημερίας και της κατάθλιψης, της αφθονίας και της φτώχιας.
Θεωρώ ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι αναφορές σε δείκτες και πίνακες δεδομένων, αλλά είναι ξεκάθαρα ανάγκη για αλλαγή τρόπου ζωής, με την αντίληψη στο όλον και όχι μόνο τον μικρόκοσμό μας, δηλαδή ζωή εν-συνείδηση.
