Δημοσιεύθηκε
Ο κορυφαίος Γερμανός Ιατροδικαστής Ράινχαρντ Ντετμάγιερ,μιλά αποκλειστικά στην “ΜΠΑΜ στο ρεπορτάζ” για την υπόθεση της Πάτρας. Η συμβολή του ήταν σημαντική στο να εξιχνιαστεί η φρικιαστική υπόθεση που συγκλόνισε τη Γερμανία, της μητέρας -που όπως αποδείχτηκε μετά από δύο και πλέον χρόνια ερευνών- «έπνιξε» με τα χέρια της τα τρία μωρά της με ένα πανάκι !
«Ένας θάνατος βρέφους μπορεί να συμβεί σε μια οικογένεια. Δεύτερος θάνατος βρέφους (σ.σ. στην ίδια οικογένεια) είναι εξαιρετικά ύποπτος, αλλά ο τρίτος είναι… απόδειξη ανθρωποκτονίας».
«Περίεργες οι διαγνώσεις θανάτου των παιδιών…»
Ο διακεκριμένος επιστήμονας αφού εξέτασε το ιστορικό της υπόθεσης «θρίλερ» της Πάτρας και τις φωτογραφίες-ντοκουμέντο με τις αμυχές στο πρόσωπο της Μαλένας ,που αποκάλυψε η “Μ” ανέφερε αποκλειστικά στην «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ»:
«Οι δολοφονίες βρεφών -όπως συνέβη στην πόλη Βίλμαρ- είναι πιθανό να οφείλονται σε ασφυξία χρησιμοποιώντας πανάκι ή άλλα μαλακά υφάσματα, που δυστυχώς συχνά δεν αφήνουν ίχνη. Η περίπτωση στην Πάτρα είναι προφανώς διαφορετική από αυτήν στη Γερμανία. Ακόμη και οι ηλικίες των παιδιών είναι πολύ διαφορετικές».
Κρίσιμα ερωτήματα
Ερωτώμενος για το τι πρέπει κατά τη γνώμη του να εξεταστεί στην περίπτωση των τριών νεκρών παιδιών της Πάτρας, ο κ. Ντετμάγιερ σημείωσε: «Οι συνθήκες θανάτου πρέπει να ελέγχονται όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Οι Αρχές σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να εξετάζουν:
– Ποιος έμεινε μόνος με το παιδί, πότε και για πόσο;
– Ποιος βρήκε το παιδί;
– Ποιος κάλεσε γιατρό; Το έκανε αμέσως ή με καθυστέρηση;
– Ποιος ενημέρωσε την Αστυνομία;
Τα αποτελέσματα της νεκροψίας και των τριών παιδιών πρέπει επίσης να συγκριθούν μεταξύ τους (Τραυματισμοί; Απόδειξη αιτίας θανάτου; Είναι πιθανές γενετικές ασθένειες;)».
Ο ιατροδικαστής μας είπε ακόμα ότι «χωρίς αυτοψία, είναι πολύ δύσκολο να προσκομιστούν στοιχεία, καθώς σε μεμονωμένες περιπτώσεις δεν μπορεί να αποκλειστεί άλλη αιτία θανάτου.
Οι λίγες υποθέσεις που είναι γνωστές από τη βιβλιογραφία δείχνουν ότι ο εισαγγελέας ασκεί κατηγορίες μόνο εάν υπήρξε προηγούμενη ομολογία.
Σε τέτοιες περιπτώσεις ο στόχος της Αστυνομίας και της Εισαγγελίας πρέπει να είναι η άσκηση πίεσης στον φερόμενο ως δράστη ώστε να ληφθεί ομολογία», τόνισε ο γερμανός ιατροδικαστής.
Το δεύτερο και το πρώτο απαντητικό email με τις απαντήσεις του Γερμανού ιατροδικαστή στον δημοσιογράφο Νίκο Νικολετάκη
Σπάνια διάγνωση
Ο κ. Ντετμάγιερ ωστόσο χαρακτηρίζει «περίεργες διαγνώσεις» την «αγενεσία του φλεβοκόμβου» που έγραψε η παθολογοανατόμος κυρία Αντιγόνη Μητσέλου ως αιτία θανάτου της Ίριδας και την «ηπατική ανεπάρκεια» που ανέφερε η ιατροδικαστής Χριστίνα Τσάκωνα ως τον λόγο για τον οποίο «έφυγε» η Μαλένα.
Όπως έχει αναφέρει η «ΜΠΑΜ», διακεκριμένοι επιστήμονες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κάνουν λόγο για «άστοχη διάγνωση». Ορισμένοι θεωρούν ότι αυτό το εύρημα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ευθύνεται για την ξαφνική απώλεια του μόλις έξι μηνών βρέφους.
«Η αγενεσία του φλεβόκομβου είναι μια περίεργη διάγνωση, που δεν γνωρίζω. Πώς καθορίστηκε αυτό; Η ηπατική ανεπάρκεια είναι επίσης μια πολύ σπάνια διάγνωση σε ένα παιδί και θα πρέπει να αιτιολογείται επαρκώς», μας είπε ο Γερμανός καθηγητής -ιατροδικαστικής.
«Ασφυξία
με πανάκι»
«Εάν δεν μπορεί να βρεθεί καμία πειστική αιτία θανάτου -σε καμία περίπτωση η αγενεσία του φλεβοκόμβου και η ηπατική ανεπάρκεια δεν ακούγονται πολύ πειστικές-, τότε θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο ασφυκτικού θανάτου ή ακόμα και ασφυξίας με κάλυψη των αεροφόρων οδών (στόμα και μύτη) με πανάκι», υπογραμμίζει ο κ. Ντετμάγιερ.
Ο ίδιος δεν θα απέκλειε το Σύνδρομο Mινχάουζεν διά αντιπροσώπου: «Μια ψυχιατρική εξέταση της μητέρας θα ήταν χρήσιμη», τόνισε.
«Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να αφιερώσει κανείς πολλές ώρες διαβάζοντας όλους τους φακέλους. Απαιτείται πλήρης τοξικολογική και ιστολογική εξέταση όλων των σημαντικών εσωτερικών οργάνων», επισήμανε ο καθηγητής.
Η ομολογία
Αναφερόμενος στην εξιχνίαση της υπόθεσης που συγκλόνισε τη Γερμανία, ο κ. Ντετμάγιερ μας είπε:
«Εξαιρέσαμε όλες τις άλλες αιτίες θανάτου και παρουσιάσαμε στη μητέρα τη στατιστική απιθανότητα τριών θανάτων. Κάτω από την πίεση μιας επιδέξιας ανάκρισης (‘‘καλός μπάτσος – κακός μπάτσος’’) και αντιμέτωπη με την έρευνα ενός καθηγητή Ιατροδικαστικής που ανέλαβε τις δολοφονίες, η γυναίκα ομολόγησε».