Ο Κώστας Κοσύφης, 43 ετών, από τη Σκόπελο είναι ο τελευταίος ξυλοναυπηγός που απέμεινε στη γενέτειρά του, η οποία στο παρελθόν φημιζόταν για τους καραβομαραγκούς που εργάζονταν στους ταρσανάδες του νησιού.
Ο δραστήριος Σκοπελίτης, ο οποίος μάλιστα πριν από μία πενταετία με τη βοήθεια του Ρήγα Καθηνιώτη κατασκεύασε ένα ξύλινο τρεχαντήρι μήκους οκτώμισι μέτρων, με αφορμή την αυριανή εκδήλωση του Κέντρου Μελετών Νήσου Σκοπέλου με θέμα «Ναυπηγική τέχνη και καραβομαραγκοί στη Σκόπελο», στην οποία θα είναι ένας εκ των τριών ομιλητών, αναφέρθηκε στη ναυπηγική τέχνη της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Το μεράκι του Κώστα Κοσύφη, αλλά κυρίως η αγάπη του για το ξύλο και τη θάλασσα, που την κληρονόμησε από την οικογένειά του, κρατούν τον 43χρονο καραβομαραγκό να μην εγκαταλείψει το επάγγελμά του, παρότι πλέον η τέχνη στον τόπο του έπαψε να ασκείται. Ταρσανάδες μπορεί να μην υπάρχουν πια στη Σκόπελο, αλλά στον χώρο που έχει δημιουργήσει λίγο έξω από τη Χώρα, πριν από πέντε χρόνια κατάφερε μέχρι να σκαρώσει ολόκληρο σκάφος. «Από μικρό παιδί ασχολούμαι με την τέχνη. Είναι το «μικρόβιο». Ήταν ο παππούς μου καραβομαραγκός, από την πλευρά της μητέρας μου. Μιχάλης Τσουκαλάς λεγόταν και δούλευε στον Τζουβελέκη. Είχε και 20 χρόνια στη Χαλκίδα. Μεγάλο ναυπηγείο εκεί. Μετά τον πόλεμο, επέστρεψε στη Σκόπελο. Δούλεψε μέχρι αρχές δεκαετίας του ’80, στις τελευταίες ξύλινες μαούνες που ναυπηγήθηκαν εδώ για τα μεταλλεία στο Μαντούδι. Είχε γυρίσει όλη την Ελλάδα. Από Καβάλα, μέχρι Μονεμβασιά. Έκαναν ναυπηγήσεις όπου τους καλούσαν. Ήταν τέτοια η φύση της δουλειάς τους κι επειδή ήταν φημισμένοι μάστορες, πήγαιναν παντού. Όπου τους καλούσαν. Όμως, είχα παραστάσεις και από τον άλλο παππού, που ήταν επιπλοποιός. Διδάχτηκα και από τους δύο την τέχνη του ξύλου», εξομολογήθηκε ο κ. Κοσύφης.
Ο «Άγιος Ρηγίνος», όπως λέγεται το τρεχαντήρι που έφτιαξε το 2013, παραμένει το καμάρι του. «Είχε πολλές δεκαετίες να φτιαχτεί καΐκι στο νησί. Μαζί με τον ιδιοκτήτη του, τον Ρήγα Καθηνιώτη, με τον οποίο είμαστε φίλοι, πήραμε την απόφαση. Βρήκαμε ένα παλιό ναυπηγικό μοντέλο από τον Τζουβελέκη και το φτιάξαμε υπό κλίμακα», είπε ο 43χρονος νησιώτης και πρόσθεσε: «Το σκάρωμά μας πήρε τέσσερις μήνες. Ένα χρόνο πριν υλοτομήσαμε τα πεύκα που χρησιμοποιήσαμε, ενώ εκτός από το σκαρί, φτιάξαμε και τη μηχανή, μία Lister βαρέως τύπου του 1954, που κάναμε ανακατασκευή μόνοι μας. Ό,τι έχει ο «Άγιος Ρηγίνος», για παράδειγμα βίντσια, ηλεκτρικά, βαψίματα, από την αρχή μέχρι το τέλος, τα πάντα είναι φτιαγμένα από τα χέρια μας. Κι όταν έπεσε στο νερό, ήταν μία στιγμή συγκινητική, όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους παλιότερους. Είχε πάνω από 30 χρόνια να κατασκευαστεί καΐκι στη Σκόπελο».
* Η αυριανή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα «Ξενία» του Δημοτικού Συμβουλίου Σκοπέλου και θα ξεκινήσεις στις 7 το απόγευμα. Εκτός από τις εισηγήσεις των Κωνσταντίνου Σύρου, του Γεώργιου Τζαβάρα και του Κωνσταντίνου Κοσύφη, θα προβληθεί βίντεο από τα στάδια κατασκευής καϊκιού στις μέρες μας καθώς και φωτογραφίες από αρχείο των ταρσανάδων της Σκοπέλου.