Πώς η 88χρονη πρώην δασκάλα του Πούτιν μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο

0
13
Πώς η 88χρονη πρώην δασκάλα του Πούτιν μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο

Καθώς ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, προχωρά στην κατάληψη – ίσως και εξόντωση – της Ουκρανίας, υπάρχει ένα άτομο που θα μπορούσε ενδεχομένως να τον μεταπείσει από το δολοφονικό του σχέδιο, γράφει η New York Post.

Το όνομά της είναι Βέρα Ντμιτρίγεβνα Γκουρέβιτς και πρόκειται για την… καθηγήτρια του Πούτιν από την πέμπτη έως την ογδόη τάξη του σχολείου.

Αλλά η Γκουρέβιτς δεν είναι μόνο μια δασκάλα για τον Πούτιν. Ήταν ένα μητρικό πρότυπο για τον μικρό Βλαντίμιρ, του οποίου η μητέρα Μαρίγια Ιβάνοβνα ήταν αποτραβηγμένη, καθώς είχε υποστεί πολλαπλά ψυχολογικά τραύματα στη ζωή. Οι δύο γιοι της, πριν από τον Βλαντίμιρ, πέθαναν κατά τη βρεφική ηλικία στο κατεστραμμένο από τον πόλεμο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη).

Η ίδια η Μαρίγια παρ’ ολίγο να πεθάνει από την πείνα κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού τής Αγίας Πετρούπολης. Λιποθύμησε από την πείνα και μεταφέρθηκε από τους κατοίκους της πόλης δίπλα στις σορούς των πτωμάτων, όπου την άφησαν μέχρι να συνέλθει.

Μια φωτογραφία του Πούτιν, ηλικίας 5 ετών, να κάθεται στην αγκαλιά της μητέρας του, με το χέρι της να τον αγκαλιάζει άκαμπτα, ενώ εκείνη κοιτάζει με κενό βλέμμα στο βάθος, λέει τα πάντα για το βαρύ ψυχικό τίμημα που επέφερε ο πόλεμος και η φτώχεια στο αγόρι και τη μητέρα του. 

Στερημένος από τη ζεστασιά και την αγάπη των γονιών του, ο μικρούλης Βλαντίμιρ βρήκε στο πρόσωπο της δασκάλας του την μέντορά του. Η Γκουρέβιτς είναι ο πρωταρχικός λόγος, μαζί με τον εκπαιδευτή του Πούτιν στο τζούντο και μέντορά του, Ανατόλιι Ράκχλιν, που ο ρώσος πρόεδρος ανέβηκε τις βαθμίδες της εξουσίας, αντί να ακολουθήσει ένα μονοπάτι παρανομίας και να καταλήξει ένας κατάδικος ή μία χαμένη ψυχή. Ο Ράκχλιν, που ο Πούτιν τον θεωρούσε δεύτερο πατέρα, πέθανε το 2013.

O Πούτιν μεγαλώνοντας ήταν ένας νεαρός που έμπλεκε διαρκώς σε καβγάδες. Η Γκουρέβιτς θυμόταν ότι ο Πούτιν ήταν «πολύ ευκίνητος, ανήσυχος, με ενέργεια που ξεχειλίζει. Δεν μπορούσε να καθίσει ακίνητος. Διαρκώς κοιτούσε τα τετράδια των συμμαθητών του, αριστερά, δεξιά, αριστερά και πίσω, να σκύβει κάτω από το θρανία να πιάσει το στυλό ή το μολύβι που του έπεφτε διαρκώς, όπως έγραψε στα απομνημονεύματά της σχετικά με τον μαθητή της ‘Βλαντίμιρ Πούτιν, γονείς, φίλοι, δάσκαλοι’. Ο νεαρός ‘Βολόντια’ έμπλεκε σε καβγάδες, άρπαζε τον επιτιθέμενο, κρεμόταν πάνω του ρίχνοντας όλο το βάρος του και πάλευε σαν μπουλντόγκ», έγραψε ακόμη η Γκουρέβιτς.

Η ίδια περιγράφει επίσης μία επίσκεψη που είχε κάνει στους γονείς του Πούτιν τον Σεπτέμβριο του 1964, όταν αυτός ήταν 11 χρόνων. Ζούσαν σε ένα κρύο, κοινόχρηστο διαμέρισμα, σε ένα κτίριο μολυσμένο από παράσιτα και εκείνη είχε μάθει ότι ο Πούτιν ήταν μπλεγμένος σε μια ομάδα που είχε «κακή επιρροή πάνω του».

Η Γκούρεβιτς είχε έρθει να ζητήσει από τους γονείς να μιλήσουν με τον γιο τους, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκε ότι ο Πούτιν ήταν ένα παιδί που ζούσε μόνο μέχρι τις 5 το απόγευμα, επιβίωνε με ένα κομμάτι ψωμί και ένα μπουκάλι γάλα ή βουτυρόγαλα, παρ’ όλο που η μητέρα του είχε ετοιμάσει το δείπνο του.

«Αρκετά με το χαζολόγημα, ασχολήσου με το σχολείο», είπε η Γκούρεβιτς στον μαθητή της, όπως ανακαλεί στο βιβλίο της. Ο Πούτιν απάντησε ότι μπορούσε να κάνει όλα όσα είχε για το σχολείο σε μία ώρα, αν ήθελε.

Αλλά εκείνη η μέρα ήταν ένα σημείο καμπής για τη ζωή του. Καθώς ο «Βολόντια» προσηλώθηκε στα μαθήματά του, η Γκουρέβιτς έριξε την προσοχή της πάνω του. Επίσης, ήταν η δασκάλα γερμανικών και έγινε φίλη και μέντοράς του εκτός σχολείου. Ο Πούτιν τη βοηθούσε περιστασιακά, κάνοντας μπέιμπι σίτινγκ στις κόρες της, όταν αυτή έπρεπε να διδάξει σε τεχνική σχολή για αρχιτέκτονες τα απογεύματα και ο σύζυγός της έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι. Πλέον, ο νεαρός Πούτιν άρχισε να παίρνει καλούς βαθμούς και έτσι αποφάσισε να σπουδάσει νομική.

Και οι δύο γονείς του Πούτιν πέθαναν από καρκίνο, με διάστημα μερικών μηνών μεταξύ τους, το 1999. 

Την ίδια χρονιά, ο Μπόρις Γέλτσιν ανακοίνωσε στο διάγγελμά του την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ότι διόριζε τον τότε πρωθυπουργό, Βλαντίμιρ Πούτιν, ως αναπληρωτή πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μέχρι να διεξαχθούν εκλογές. Ο Πούτιν εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος στις 26 Μαρτίου 2000, κερδίζοντας το 52,94% των ψήφων.

Στη διάρκεια της ετήσιας εκδήλωσης «Απευθείας Γραμμής με τον Πρόεδρο», ο Πούτιν είπε πως ακόμη τηλεφωνεί στην Γκουρέβιτς, που πλέον είναι 88 ετών, για να τη ρωτήσει για την υγεία της. Η αγάπη του γι’ αυτήν είναι αδιαμφισβήτητη. Αποδεικνύεται από δεκάδες φωτογραφίες και βίντεο που έχει μαζί της στη διάρκεια των χρόνων. Όταν είναι μαζί της, φωτίζεται ολόκληρος και ο ίδιος μοιάζει πιο ζεστός.

Τώρα που ο Πούτιν ακροβατεί στην καταστροφή, ακόμη και μέλη του στενού πολιτικού του κύκλου μοιάζουν αδύναμα να τον μεταπείσουν. Είναι απίθανο ένας άλλος άνδρας του Κρεμλίνου να έχει μεγάλη επιρροή πάνω του, καθώς ο ρώσος ηγέτης θα μπορούσε να αισθανθεί ότι απειλείται ή μειώνεται από αυτό που θα μπορούσε να εκληφθεί ως «διαταγή».

Μια γυναίκα, από την άλλη πλευρά, θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία. Ενώ η «Post» σημείωσε πρόσφατα πως οι φίλοι της ερωμένης του Πούτιν, που ζει στην Ελβετία, της Αλίνα Καμπάεβα, την εκλιπαρούν να πάει στη Μόσχα για να τον πείσει να τερματίσει τον πόλεμο, είναι πολύ πιο πιθανό ότι η Γκουρέβιτς, την οποία ο ίδιος λατρεύει και της πιστώνει την άνοδό του, θα μπορούσε να πείσει τον πρώην μαθητή της να σταματήσει τη βία.

Μην έχοντας καμία επιρροή στον πρόεδρο της Ρωσίας, η καλύτερη ευκαιρία της Ουάσιγκτον να σταματήσει τον Πούτιν είναι να ενεργοποιήσει τα «πίσω κανάλια» – ανεπίσημες, μυστικές, διπλωματικές επικοινωνίες μεταξύ χωρών που, όταν δεν είναι φανερές στο κοινό, επιτρέπουν σε ένα ή και στα δύο μέρη μιας αντιπαράθεσης να σώσουν τα προσχήματα όταν υποχωρούν. Όμως, για να λειτουργήσει ένα παρασκηνιακό κανάλι, ο μεσολαβητής πρέπει να έχει τεράστια επιρροή στο πρόσωπο που πρέπει να πείσει, προκειμένου να το κάνει να πιστέψει ότι η πορεία του δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας του ή του κόσμου.

Αν έχουμε κάποια ελπίδα να σταματήσουμε το μακελειό του Πούτιν στην Ουκρανία, καταλήγει η «Post», η Βέρα Γκουρέβιτς μπορεί να είναι το καλύτερο στοίχημά μας.

Πηγή