Aφιέρωμα στο καταπράσινο νησί της Σκοπέλου παρουσιάζει η βρετανική εφημερίδα Guardian (https://www.theguardian.com/travel/2021/oct/20/yamas-on-the-retsina-trail-on-the-greek-island-of-skopelos-greece). Το νησί έγινε ευρύτερα γνωστό στο παγκόσμιο κοινό από την ταινία Mama Mia!, που γυρίστηκε εκεί. Ωστόσο, ο συντάκτης του αφιερώματος εστιάζει αλλού. Συγκεκριμένα, στα πανάρχαια μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι ρητινοσυλλέκτες.
«Aκολουθούμε τo «Moνοπάτι της Ρετσίνας» ένα από τα αρχαία μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι ρητινοσυλλέκτες έως τη δεκαετία του 1990 όταν η ζήτηση για ρετσίνι μειώθηκε. Είναι αρχές Οκτωβρίου. Περπατάμε σε ένα πυκνό δάσος. Είμαστε ευγνώμονες για τη σκιά που προσφέρει το δάσος. Η θερμοκρασία φτάνει τους 30 βαθμούς. Εκτός από τα γινωμένα καρύδια που έχουν πέσει από τα δέντρα στον δρόμο μας, τίποτα δεν παραπέμπει σε φθινόπωρο. Αρκετοί τόνοι ρητίνης μεταφέρονταν μέσω αυτού του μονοπατιού στο λιμάνι του νησιού κι από εκεί στην ηπειρωτική Ελλάδα όπου χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή χρωμάτων, καλλυντικών αλλά και για το εμβληματικό ελληνικό κρασί, τη ρετσίνα», γράφει το αφιέρωμα της Βρετανικής εφημερίδας Guardian.
Ο συγγραφέας του αφιερώματος εντυπωσιάζεται από το τοπίο και μεταφέρει στους αναγνώστες με πολύ παραστατικό τρόπο την σχετική εικόνα. «Σε κάποιο απότομο σημείο του λιθόστρωτου μονοπατιού σταματάμε για να θαυμάσουμε τη θέα. Ολες οι πλαγιές των βουνών είναι καλυμμένες με την πρασινομπλέ «γούνα» των ελάτων, ενώ ταυτόχρονα βλέπεις και τη θάλασσα. Το δάσος είναι τόσο πυκνό που από μακριά μοιάζει με τροπική βλάστηση. Είχα την αίσθηση ότι μεταφέρθηκα από τις Σποράδες κάπου στην Καραϊβική».
Στο αφιέρωμα μιλάει, επίσης, η Χέδερ Πάρσονς, μία Βρετανίδα που εγκαταστάθηκε πριν περίπου 30 χρόνια στο νησί και πλέον διοργανώνει πεζοπορικές εκδρομές στα μονοπάτια. Χάρη στην Πάρσονς και πολλούς εθελοντές, πολλά χαμένα μονοπάτια «ανακαλύφθηκαν» ξανά, καθαρίστηκαν και πλέον δέχονται πεζοπόρους επισκέπτες. Η ίδια έχει γράψει ένα βιβλίο-οδηγό για τα μονοπάτια που ανακάλυψε.
Σημείο αναφοράς του αφιερώματος η ρετσίνα που «ανακαλύφθηκε τυχαία το 2000 π.Χ. Οι αρχαίοι Ελληνες χρησιμοποιούσαν ρετσίνι από πεύκα για να σφραγίσουν τους πήλινους αμφορείς τους με κρασί και λάτρεψαν την ιδιαίτερη γεύση και άρωμα που έδινε στο κρασί η επαφή με το ρετσίνι».
Από το χθες στο σήμερα, το εντυπωσιακό αφιέρωμα στη Σκόπελο διανθίζεται από την ιστορία και τη γεύση ρετσίνας, που «παραγόταν με τον ίδιο τρόπο που φτιάχνεται το ροζέ ή το λευκό κρασί με την ρητίνη να προστίθεται κατά το στάδιο της ζύμωσης. Εδώ και μια δεκαετία, όμως, το γνωστότερο ελληνικό κρασί χάρη σε οινοποιούς που τους αρέσει να πειραματίζονται, ζει μία αναγέννηση με εκπληκτικά, πολλές φορές, αποτελέσματα».