Δημοσιεύθηκε
Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 8ου Λυκείου σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων διοργανώνουν εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “Εφηβεία: προβληματισμοί και προβλήματα εφήβων. Η στάση των γονέων», στην αίθουσα εκδηλώσεων του 8ου Λυκείου τη Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου στις 6.30μμ.. Η εκδήλωση είναι ανοικτή σε όλους τους ενδιαφερόμενους
Προσκεκλημένη ομιλήτρια θα είναι η κ. Μαρίζα Χατζησταματίου, Ψυχολόγος, MSc, PhD, Διδακτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Συντονιστής της συζήτησης θα είναι ο κ. Φίλιππος Βλάχος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Όπως επισημαίνεται από το σχολείο «η εφηβεία είναι ένα στάδιο στο οποίο συμβαίνουν αμέτρητες σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές. Οι βιολογικές και σωματικές μεταβολές της εφηβείας οφείλονται στη δράση των ορμονών που αρχίζουν να εκκρίνονται στην ηλικία αυτή από τους διάφορους αδένες του σώματος. Η εφηβεία είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται απο συνασθηματικές και ψυχολογικές αλλαγές, όπως οι διακυμάνσεις της διάθεσης και η επιθυμία του εφήβου να μένει μόνος απαιτώντας από τους άλλους να μη τον ενοχλούν και να αποσύρεται από τις δραστηριότητες της οικογένειας.
Κατά τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας ο εγκέφαλος και ιδιαίτερα ο πρωμετωπιαίος λοβός, διέρχεται μια “αναδιοργάνωση” σε επίπεδο συνάψεων, η οποία επηρεάζει τη γνωστική και συναισθηματική λειτουργία των εφήβων και κατ’ επέκταση τη διαδικασία της μάθησης. Έτσι, στο επίπεδο της γνωστικής ανάπτυξης οι έφηβοι περνούν από τη συγκεκριμένη σκέψη της παιδικής ηλικίας στην αφαιρετική σκέψη. Ο έφηβος πρώτα προσπαθεί να σκεφθεί και να απαριθμήσει τις λύσεις που είναι δυνατές για ένα πρόβλημα και μετά επιχειρεί να εντοπίσει ποια από τις λύσεις ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση, γεγονός που τον κάνει να προβληματίζεται για ό,τι συμβαίνει γύρω του. Η έντονη διάθεση για κριτική και η αμφισβήτηση που συχνά εκδηλώνουν οι έφηβοι για τα κοινωνικά πράγματα, καθώς επίσης η έντονη ριζοσπαστικότητα και η διάθεσή τους να αλλάξουν τον κόσμο, είναι ως ένα βαθμό αποτέλεσμα του νέου τρόπου σκέψης. Οι συγκρίσεις για το πώς είναι τώρα τα πράγματα και πώς θα μπορούσαν να είναι κάνουν συχνά τον έφηβο να νιώθει απογοήτευση και γίνεται κάποιες φορές επαναστάτης.
Από αυτή τη συνθήκη και την ανάγκη των εφήβων, για ανεξαρτησία ξεκινά η συχνή εναντίωση τους προς τους γονείς, αλλά και προς κάθε μορφής εξουσία. Όσο πιο περιοριστικοί είναι οι γονείς τόσο πιο συχνά και έντονα εκδηλώνεται η αντίσταση αυτή των εφήβων προς την εξουσία τους. Η παρέα των συνομηλίκων πιέζει τον έφηβο να αποκτήσει ηθικές και κοινωνικές αξίες, διαφορετικές ίσως, από αυτές των γονιών και με αυτό τον τρόπο συμμετέχει στην κοινωνικοποίησή του. Όλοι οι έφηβοι νιώθουν την ανάγκη να ανήκουν κάπου και να γίνονται αποδεκτοί, γιατί αυτό τους διευκολύνει να απομακρυνθούν από την οικογένεια, να αναπτυχθούν κοινωνικά και να ενηλικιωθούν. Η φιλία για τους περισσότερους εφήβους αποτελεί το όχημα για την εξερεύνηση της δικής τους ταυτότητας, καθώς το ποιος είναι ο καθένας το ανακαλύπτει μέσα από τις φιλίες και έξω από τα στενά όρια της οικογένειας.
Όλα τα παραπάνω τροφοδοτούν συχνά τις συγκρούσεις των εφήβων με το οικογενειακό ή το κοινωνικό τους περιβάλλον. Ένα από τα κλειδιά για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων είναι η γνώση του τρόπου αναγνώρισής τους. Στόχος της εκδήλωσης είναι η παρουσίαση και η συζήτηση των πιο συνηθισμένων προβλημάτων στην εφηβεία και η συζήτηση με τους γονείς για τους τρόπους προσέγγισης των εφήβων, καθώς ο κάθε έφηβος έχει τη δική του προσωπική ιστορία που επηρεάζει την αντίδρασή του σε αυτές τη φάση της ζωής του».
